---

Minuta mówienia

uczcijmy jeszcze teraz pamięć nie umarłych

niejedną minutą mówienia

mówmy o nich tak

by powietrze wokół nas rozsuwało się z chrzęstem

przepuszczając okrągłe oczy zbudzonych gołębi

otwórzmy im korytarze naszej wdzięczności

pozwólmy błądzić w tunelach niechęci

mówmy o nich obnażonym ostrzem które nie zabija

niech przedrą się przez wyschnięte rzeki ukłonów

i przed ostatnia wieczerzą ujrzą światło w labiryncie

mówmy o nich tak

by przed śmiercią jeszcze poznali

treść naszego o nich milczenia

(-) K.Z